پماد دایوبت (Dovobet) یک داروی ترکیبی موضعی است که اغلب برای درمان بیماری پوستی پسوریازیس استفاده می‌شود. پماد دایوبت شامل دو ماده فعال اصلی است: کالسیپوتریول که آنالوگ ویتامین D است و بتامتازون که نوعی کورتیکواستروئید قوی به شمار می‌رود.
پسوریازیس یکی از شایع‌ترین بیماری‌های پوستی مزمن و غیرواگیر است که باعث پیدایش لکه‌های قرمز، ضخیم و پوسته‌پوسته روی سطح پوست می‌شود. این بیماری معمولاً در نواحی مانند آرنج‌ها، زانوها، کف سر و کمر بروز می‌کند اما می‌تواند هر قسمت دیگری از بدن را نیز درگیر نماید. علت اصلی پسوریازیس، اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن است که منجر به تولید بیش از حد سلول‌های پوستی و تجمع لایه‌های مرده و ملتهب روی پوست می‌شود.
علائم پسوریازیس شامل قرمزی پوست، پوسته‌ریزی، خارش شدید، التهاب، ضخیم شدن پوست و گاهی ترک‌خوردگی و خونریزی است. شدت این علائم می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد و در برخی موارد، مشکلات روحی مانند کاهش اعتماد به نفس را نیز به دنبال داشته باشد. برای درمان پسوریازیس، روش‌های مختلفی نظیر داروهای موضعی، نوردرمانی و داروهای خوراکی یا تزریقی توسط پزشک تجویز می‌شود. رعایت نکات مراقبتی پوست و پرهیز از عوامل محرک مانند استرس، مصرف دخانیات و آسیب مکانیکی به پوست، نقش بسزایی در کنترل این بیماری دارند.
کالسیپوتریول: این ماده با تنظیم و کنترل تولید بیش از حد سلول‌های پوستی، به کاهش ضخامت و التهاب پوست کمک می‌کند.
بتامتازون: یک کورتیکواستروئید است که با کاهش التهاب، قرمزی و خارش نواحی آسیب‌دیده، باعث بهبود سریع‌تر علائم می‌شود.
هم‌زمان، این دو ترکیب به صورت مکمل و هماهنگ روی پوست عمل می‌کنند تا روند بیماری را کنترل کرده و تسکین بهتری ایجاد کنند.
پماد دایوبت معمولاً به صورت موضعی و دقیقاً روی نواحی مبتلا به پسوریازیس اعمال می‌شود. میزان و تعداد دفعات استفاده باید طبق تجویز پزشک رعایت شود تا بهترین نتیجه حاصل گردد و از عوارض جانبی احتمالی جلوگیری شود.
اگرچه پماد دایوبت برای بسیاری از بیماران مؤثر است، بهتر است قبل از شروع درمان با پزشک مشورت شود تا تشخیص صحیح داده شود و درمان مناسب انتخاب گردد. همچنین، خطرات و عوارض جانبی احتمالی باید مورد توجه باشد و در صورت بروز هرگونه تغییر ناخواسته، فوراً با پزشک تماس گرفته شود.
